We zetten het nieuwe jaar in op literair verantwoorde wijze met een recent boek van Colm Toibin: De tovenaar.

De Ierse schrijver en literatuurcriticus Toibin houdt van literatuur: erover schrijven, maar ook zich verplaatsen in hun leven en werk. Met ‘De tovenaar’ stapt hij in de voetsporen van Thomas Mann.

Het spoor start in het laatste kwartaal van de negentiende eeuw in de Duitse handelsstad Lübeck, waar de jonge Mann tot de betere klasse hoort. Hij wordt niet echt als veelbelovend gezien, in het bonte gezin zijn er broers en zussen met grotere beloftes. Wanneer hij voor een praktische opleiding naar München gestuurd wordt, kan hij echter meer zijn vleugels uitslaan. Uiterlijk sluit hij quasi volledig aan bij het establishment, maar de auteur toont in de fantasieën van Thomas hoezeer hij daar toch van afwijkt.

Thomas Mann en zijn echtgenote Katia Pringsheim bewegen zich in de meest culturele kringen. Maar terwijl het alsmaar beter gaat met Thomas en zijn carrière, gaat het van kwaad naar erger met zijn zusjes, zijn moeder en tot slot ook zijn oudere broer, Heinrich. 11

Naast de ontwikkeling van zijn schrijverschap, dat nauw verbonden is met zijn privéleven, komt het politieke landschap meer en meer in beeld.Dood in Venetië, De toverberg, De Buddenbrooks - deze werken leverden Mann de grootste literaire prijzen op. Maar daarnaast was Mann ook een observator en graag gevraagde spreker die de Duitse ziel probeerde te capteren. Waar hij aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog nog opging in het discours van een groot en groots Duitsland, voorvoelt hij in de jaren ‘30 een escalatie van het nationaal socialisme.

In ‘De tovenaar’ volgen we Thomas en zijn kinderen in hun soms excentrieke wedervaren. Het maakt de roman tot een boeiend portret van een van de groten van de literatuur. Daarnaast geeft het verhaal ook een inkijkje in de mechanieken op het grotere politieke toneel.

Er zal dus behoorlijk veel gespreksstof zijn voor onze bespreking.