Eind 19de eeuw kent Gent een nieuwe dynamiek. De stad is uit haar poorten gebroken en ontwikkelt nieuwe wijken aan de rand van de historische stad. Het landelijke Sint-Pieters Aaigem wordt stationswijk en ontvangt in 1913 de wereldtentoonstelling. Op korte tijd worden nieuwe straten en lanen aangelegd met koninklijke namen. De stervormige uitbouw van de wijk benadrukt de centrale rol van het Sint-Pietersstation. Op korte tijd wordt de wijk een uitstalraam van de eclectische, art nouveau en modernistische architectuur die het begin van de 20ste eeuw kenmerkt. Een unieke gelegenheid voor de 20ste eeuwse Gentse architecten om hier hun kunde te tonen. Velen bouwen er ook hun eigen woning en atelier.